Pedro Oliveira is een Braziliaanse fotograaf die deze fotoreeks begon tijdens zijn reis doorheen de Verenigde Staten. Deze reeks kende heel veel appreciatie bij zijn collega’s en kunstkenners, misschien ook wel omdat hij een poëtische manier heeft gevonden om een schande van de moderne wereld en de hedendaagse maatschappij te portretteren.
Het vreemdste is dat in kapitalistische landen er een soort van liefde-haat verhouding bestaat over de subculturen die net zijn ontstaan door een systeem die de zwakken dikwijls laat stikken in een poel van onverschiligheid en een soort van gewenning die van genant is gegaan naar vanzelfsprekend. De daklozen in de Verenigde Staten mogen misschien wel horen tot het straatbeeld en de keerzijde personiferen van The American Dream, het blijft ontroerend en boeiend fotografie die de toeschouwers achterlaten met een dubbel gevoel.
De reeks: Careful: Soul Inside, begon hij in Juni 2015 en het plaatst een gezicht op de talloze daklozen en mensen die door de mazen van het net, door ongeluk of omstandigheden terecht kwamen in een sociale nachtmerrie. Als men weet dat ’s avonds 1,5 miljoen daklozen in de Verenigde Staten een plek moeten zoeken om te slapen, is het alarmerend dat dit in de 21ste eeuw nog kan.
De foto’s zijn niet alleen, beelden, het zijn vooral verhalen van onmacht en boeiende avonturen van mensen die niets hebben, zelfs geen hoop op een betere toekomst, maar waarbij sommigen nog de moeite kunnen opbrengen om te glimlachen of om positief te blijven. Zij maken deel uit van het leger onzichtbaren, mensen die straalgenegeerd worden door de medemens, of die geen kans krijgen om hun verhalen te vertellen.
Pedro Oliveira begon fotografie louter door toeval, drie jaar geleden had hij nog nooit een camera in zijn handen gehad. Na een verhuis begon hij uit loutere verveling foto’s te nemen van zijn vaderland. Hij was na enkele dagen verkocht aan de fotografie en leerde alles zelf met vallen en opstaan. Nu is hij een meester in zijn vak, een man die de Native Americans soulcatcher noemen, hij kan de verhalen, de geest en de zielen van zijn subjecten vangen in een foto, zwijgaam maar sprekend en op die manier expressief dat alles duidleijk wordt en er van negeren geen sprake meer kan zijn.
Ook hij kende armoede in zijn jeugd in Brazilië, hij was nooit dakloos maar kan zich moeiteloos in hun situatie verplaatsen. Hij wil vooral cliché’s vernietigen, daklozen zijn niet alleen criminelen, junkies of geweldadige individuen. Hij probeert duidelijk te maken dat het mensen zijn die een het spel van het leven niet de juiste kaarten kregen en welk verhaal er ook achter zit dat het mensen zijn die een tweede kans verdienen.
Pedro Oliveira volgt nu nog een vijtigtal subjecten van de Verenigde Staten tot in Amsterdam, sommigen zijn meer dan memorabel en hij probeert zich dan ook in te leven in hun leven. Hij maakt er dan ook een punt van om geen geld te verdienen op de rug van deze mensen, sommigen staan heel positief tegenover de foto’s, voor anderen is het moeilijker wanneer ze een spiegel worden opgehouden, het is enorm confronterend.
Meer info:Website | Facebook | Instagram
