Het originele manuscript van Lewis Carroll, de pen naam van Charles Dodgson, is een van de meest gekoesterde literaire schatten van de Britisch Library. Dodgson was gek op kinderen en hij raakte bevriend met Lorina, Alice en Edith Liddell, de dochters van zijn decaan op zijn universiteit, Christ Church.

Op een zomerdag in 1862 organiseerde hij een bootexcursie waarop hij het verhaal vertelde van de avonturen van Alice in een magische wereld toen ze een geheim konijnentunnel betrad. De kleine Alice was zo gefascineerd door het verhaal, dat ze hem smeekte om het neer te schrijven, zodat ze in de mogelijkheid zou zijn om het te lezen en te herlezen.

Hij voldeed aan het verzoek, hoewel het hem toch een poosje duurde om het complete verhaal neer te pennen. Hij schreef het eigenhandig en voorzag het bovendien van 37 prachtige illustraties die het verhaal absoluut kracht bijzetten.

De “echte” Alice in Wonderland.

De echte Alice kreeg uiteindelijk het 90 pagina’s tellende boek. Het was opgedragen aan “een lief kind, een herinnering aan en zomerdag”, in november 1864.

Vrienden van hem overtuigden hem om het te laten publiceren. Hij herschreef het, voegde nog verschillende verhaallijnen aan toe, liet hier en daar te persoonlijke verwijzingen naar de familie wegvallen, en vervolledigde het uiteindelijk met nog twee hoofdstukken aan toe. De gepubliceerde versie had illustraties van de kunstenaar John Tienniel.

Vele jaren later was de echte Alice genoodzaakt om haar origineel manuscript te verkopen. Een rijke Amerikaanse verzamelaar kocht het. Alsof het lot er een hand in had, keerde het manuscript terug naar Engeland in 1948 toen een groep van Amerikaanse mecenas het als geschenk gaven aan de English Library als waardering voor de heldhaftige Britse bevolking tijdens de tweede wereldoorlog.

Het verhaal van Alice was weer thuis.

Zoeken