De spiegelbunker mag dan een vreemde woordcombinatie lijken het is een fantastisch artistiek werk geworden. Een kruising tussen historiek en kunst zou men het kunnen noemen.

In 1944 werd de spiegelbunker door het Derde Rijk gebouwd in Duinkerke, een klein plaatsje net over de Belgisch grens enkele kilometers verwijderd van Vlaanderen. Een onbekende artistieke ziel is erin geslaagd om een oorlogsherdenking om te vormen tot iets prachtigs, iets dat licht heeft en hoopt uitstraalt.

Twee jaar al staat het bijzondere bouwwerk er al in Leffrinckoucke een klein gehucht die dankzij dit monument bezoekers blijft aantrekken, nieuwsgierigen en kunstliefhebbers. Het is ook niet alledaags dat men een spiegelbunker kan zien, een militaire structuur die gewoonweg nu schitterend is.

Je moet het maar doen 350 m2 bedekken met spiegels. Het is bovendien een heerlijke daad van artistieke rebellie. De onbekende vroeg geen bouwtoelating en bracht zelfs geen enkele officiële instantie op de hoogte. Het resultaat is geniaal en zo is het mysterie van de illustere onbekende.

De onbekende kunstenaar heeft een persbericht verspreid waarin hij of zij, laat weten dat het werk “Réfléchir” (nadenken) heet. Het is vooral de bedoeling dat de mensen nadenken over oorlog en vrede, zijn de problemen na 70 jaar uit de wereld, hebben we lessen getrokken uit het bloedbad?

Foto’s: Anonyme – Laurent Dubus –