De doodskus is een fantastische sculptuur die in al zijn glorie te bewonderen is op de Poblenou begraafplaats van Barcelona in Spanje. “El beso de la Muerte werd gemaakt in 1930. Een gevleugeld skelet geeft een knappe jongeman een kus op het voorhoofd.

Vooral over de uitdrukking op het gezicht van de jongeman die twijfel zaait, is het een impressie van extase of een uiting van berusting? Het is een artistiek werk die veel verschilende reacties uitlokt bij de toeschouwers maar telkens een zeer diepe indruk nalaat in de geesten.

Om de controverse compleet te maken is er twijfel over de kunstenaar die dit prachtige beeld heeft gemaakt. Velen denken dat het een werk is van Jaume Barba maar het zou zijn gecreërd door Joan Fontbernat.  Het beeld zelf staat niet opvallend op de begraafplaats maar is eerder te vinden in een desolate, discrete hoek.

Het werk zou de inspiratiebron zijn geweest voor “The Seventh Seal” van Bergman. Vooral de keuze om de dood te personificeren met een gevleugeld skelet in plaats van een engels des doods is een opvallende keuze van de sculpteerder. Het erotisch aspect van de kus is moeilijk te verdoezelen, het is een soort van berusting tussen leven en dood en dit gegeven maakt het beeld romantisch maar ook luguber.  Het is een werk die aantrekt maar ook afstoot, er zit een soort van verlangen in om te vluchten van de realiteit of het onvermijdelijke.

Onder de sculptuur ligt Joseph Llaudet Soler begraven en op een gedenkplaat staat de volgende tekst: “His young heart is thus extinguished. The blood in his veins grows cold. And all strength has gone. Faith has been extolled by his fall into the arms of death. Amen.”

De doodskus is een ode aan de menselijke fascinatie voor het leven en de dood, een relatie die sinds het begin der tijden omgeven is met het grootste mysterie ooit.

Foto’s: Flickr.