Meer en meer artiesten nemen een ecologische boodschap mee in hun kunst. Zo ook Arthur Bordalo (ook bekend onder Bordalo II), zijn kunst reflecteert telkens de problematiek van onze wegwerpmaatschappij met de daarbijhorende vervuiling. Deze Portugese artiest blijft de mensen een ecologisch geweten schoppen en hoopt echt dat zijn kunst een minimale bijdrage kan leveren tot een soort van groene gedachte en een ecologisch bewustzijn. Het is duidelijk dat afval relatief is, wat vuilnis is voor de een kan van onschatbare waarde zijn voor iemand die openstaat om de schoonheid te ontdekken op onverwachte plaatsen en in onverwachte dingen.
Zijn idee is om dieren weer te geven gemaakt met wegwerp producten, een beter contrast kan er niet zijn tussen de industrialisatie en consumptiewereld en de natuur. Dankzij visueel attractieve kunst slaagt hij erin om minstens de aandacht te trekken op onze overgeindustrialiseerde wegwerpmaatschappij. Het is een aanklacht, een kaakslag opgediend op een sympathiek zilver schaaltje, maar het raakt de mensen onbewust en dat is zijn doel.
Bordallo II neemt de vuilnis aan van fabrieken, particulieren en bedrijven om er iets moois van te maken. Een stille aanklacht zegt maar. De boodschap lijkt me klaar en duidelijk. Zelfs in de lelijkheid tenmidden van afval is een hoopvolle en liefelijke gedachte een ontembare kracht die een boodschap is voor de beleidvoerders van morgen, op een dag komt een nieuwe generatie van planeetbewuste mensen die hopelijk het roer gaan omgooien. Ecologie en kunst kunnen formidabele bondgenoten zijn en dat weet hij maar al te goed. Zijn kunst mag dan in de pure traditie van de Street Art rebels zijn en wandelen op de limieten van de wet, het is bovenal ook een boodschap die zijn zal vinden, omdat mensen nu eenmaal dromen en de jeugd eenmaal bestaat uit potentiële wereldverbeteraars en idealisten.
