Rath Marton is een kunstenaar die na experimenteren zijn eigen cachet heeft gevonden in een niet evidente combinatie namelijk die van de olfactorische beleving, de zintuiglijke invloed van de geur op de artistieke beleving. De combinatie van kleurrijk vormgeven heeft als basisconcept al een soort van exotische sfeer over zich welke de visuele boodschappen enorm accentueren en een dromerig effect hebben op zowel de toeschouwer als de schepper zelf.
Kunst is meer dan een statische uitdrukking van autobiografische gevoelens, het moet een portaal zijn waarin de visuele belezers persoonlijke associaties moeten kunnen plaatsen in hun eigen fantasiewereld, een caleidoscoop van zintuiglijke waarnemingen die op autonoom in de hersenen een bepaalde en strikt persoonlijke perceptie creëren. Rath Marton heeft dit goed begrepen, hij spreekt van een nooit eindigende reis in zijn creators, en dit is nu net de essentie van kunst, kunst is tijdloos en oneindig.
Wanneer ik de kunst van deze getalenteerde visuele verteller exploreer merk ik een rode draad op in zijn werk, of het nu aquarellen zijn of olieverf schilderijen, er hangt een constante sfeer van sensualiteit en een delicaat evenwicht tussen breekbaarheid, schoonheid en visuele expressie.
Zijn ‘parfum’ schilderijen doen me instinctief denken aan de kosmos: ondefinieerbaar in kleur, helderheid en variatie met een bijna primitief gehalte van mysterie, gevaar en opwekking van overweldigende verbazing en verwondering. Het feit dat hij regelmatig parfums gebruikt als detonatiemiddel voor zijn inspiratie, is een soort van onderbewuste hunkering naar een psychedelische band met zijn kunst, en het lijkt ook wonderwel te werken. Het werk van Rath Marton is niet alleen zijn oeuvre, de doeken zijn de geesteskinderen van zijn verbeelding wat ze in de Angelsaksische landen zo treffend benoemen als ‘Cultural Offspring’.
De sensaties die hij kan oproepen in zijn werk is bijna een intoxicatie zonder illegale substanties, ik zie Rath Marton dan ook als een instinctieve schilder, die emoties kanaliseert in zijn kleuren en vormgeving, het parfum is symbolisch en daadwerkelijk de uitmuntende saus die het artistiek gerecht afmaakt.
In de niet abstracte werken straalt vooral respect uit voor zijn onderwerpen en in het bijzonder de vrouw. De schilderijen zijn momentopnames van zijn ziel en in feite een alter-ego die steeds sluimert in alles wat hij onderneemt. Hij maakt geen kunst, hij is de kunst en de kunst is hem.
Wat mij betreft, een bijzonder boeiende ontdekking en respect voor de associatie van geur, kleur, deskundigheid en fantasie. Geparfumeerd expressionisme!
Meer info: Facebook – Instagram – YouTube –
Foto’s: Rath Marton alle rechten voorbehouden met vriendelijke toestemming voor Thalmaray.co
