Het wonderlijke verhaal begint bij Owen Howkins een zevenjarige jongen die lijdt aan het syndroom van Schwartz-Jampen, een uiterst zeldzame ziekte die elke spier in het lichaam aantast. De ziekte is voor de kleine jongen tevens de oorzaak van zijn sociaal isolement en mensenschuwheid. De tweede hoofdspeler is de hond Haatchi die ooit aan een treinspoor werd vastgebonden en een poot verloor. De ouders van Owen adopteerden het onfortuinlijke dier en sindsdien zijn de jongen en dier een onafscheidelijk duo. Het lijkt zelf dat beiden door elkaar weer levensvreugde hebben gevonden en vooral hoop.
De kleine Owen vertelt dat het liefde op het eerste gezicht was met zijn hond. Het dier vleide zich naast Owen Howkins neer en legde zijn hoofd op de schoot van de zieke jongen. Het zou het begin worden van een magische band tussen dier en mens, een band die onbreekbaar lijkt. De ouders vertellen onomwonden dat er onmiddellijk een soort van stille communicatie was tussen de twee. Het lijkt erop dat beiden op hun eigen manier hun beperkingen hebben leren aanvaarden en samen verder gaan als een team.
Met de komst van een driepotige hond ging de aandacht van de mensen eerder naar de hond dan naar de ziekte van Owen. Dit gaf hem een enorme boost en hij kreeg er meer zelfvertrouwen door. Hij vertelde honderduit over zijn trouwe viervoeter en vergat voor enkele ogenblikken de helse pijn die hem dagelijks te beurt valt.
Owen is nu getransformeerd naar een sociale jongen, de angsten zijn langzaam verdwenen en hij is er echt van overtuigd dat zijn hond voor hem zorgt.
De band tussen beiden is zo bijzonder dat ze de eerste prijs wonnen in een grote hondenshow in het Verenigd Koninkrijk. Hun verhaal wordt momenteel gegoten in een boekvorm en zelfs de universiteit van Hertfordshire bestuderen de speciale band tussen Owen en Haatchi.
Enigzins aandoenlijk, hoewel waarschijnlijk flink geromantiseerd en naar
menselijke emotie geïnterpreteerd. Maar wat jammer dat ze een boektitel
kiezen met in de titel de naam Haatchi. Deze hond is natuurlijk
vernoemd naar de wereldberoemde Japanse hond Haatchi, en lift me op de
naamsbekendheid, maar dat vind ik dan toch weer minder charmant.
http://www.artikelwebsite.nl/A1183/hachiko-was-het-de-trouwste-hond-ter-wereld
Daar moet ik je honderd procent gelijk in geven.
Thamarayco, heeft u de film Hachi gezien? Het verhaal is zo prachtig. Ik hoop dat u de film ooit zal gaan kijken.
Ja met Richard Gere…prachtige film.