Jono Rotman wou een aspect van de onderwereld in Nieuw-Zeeland op de gevoelige plaat vastleggen. Nieuw-Zeeland het decor voor de Lord of the Rings filmreeks wordt niet onmiddellijk in verband gebracht met criminaliteit, in feite het eerste wat mensen associëren met dit prachtige land zijn kiwi’s.
Jono Rotman was niet van plan om het zichzelf gemakkelijk te maken en concentreerde zijn onderzoek op The Mighty Mongrel Group een zeer gewelddadige motorbende die verwikkeld is in tal van criminele activiteiten. Zoals elk ander kant heeft ook dit prachtige land zijn duistere kant welke historisch is gegroeid. In 1960 vormde zich in Hawkes Bay een gangsterbende, ze hadden toen nog geen motors maar warengeorganiseerd zoals de typische motorbendes die we nu allen kennen zoals The Hell’s Angels en The Outlaws. Lederen jekkers, patches en clubkleuren waren hun gemeengoed. Vandaag zijn ze de grootste criminele organisatie in het land met 30 afdelingen op de twee eilanden.
Mediatoegang tot de bende is echt zeer uitzonderlijk, de fotoreportage van Jono Rotman was een avontuur en een uitdaging op zich. Jono Rotman had al ervaring opgedaan met “gevoelige” onderwerpen met zijn fotoreeksen over gevangenissen en psychiatrische instellingen. In 2007 was het zijn doel om de beruchtste motorbende voor de lens te krijgen.
Hij begon totaal onwetend aan zijn opdracht en gebruikte tussenpersonen die fungeerden als contacten tussen de bende en de politie om voorzichtig te polsen. Hij kon ze uiteindelijk overtuigen door te verklaren dat hij hen wou uitbeelden als strijders en niet als criminelen, hoe meer ze overtuigd waren dat hij geen domme reportage aan het maken was maar een beeld van hen terwijl hij ze in hun eigenwaarde zou laten en met respect behandelen. Toen de leiding uiteindelijk toestemming gaf, waren alle leden bereid om mee te werken.
Jono Rotmùan was serieus geïntimideerd door de bende, hij wist dat hij hun vertrouwen op geen enkel moment mocht schenden, dit zou zeer ernstige gevolgen hebben, waarschijnlijk zijn dood tot gevolg. Hij kreeg toegang tot hun leefwereld, hun huizen, hun families. Na enkele ontmoetingen werd hij verplicht zijn beeld bij te sturen, deze mannen waren niet constant dronken, hadden een relatief normaal leven en woonden in een proper huis. Beetje per beetje werd het hem duidelijk dat het hen niet te doen was om territoriaal te doen, maar wel om hun broederschap beter te maken en te beschermen. Naast het criminele aspect ontdekte hij een volledig normale sociologische context die men niet zou verwachten van ervaren criminelen. Hij wist toen nog niet dat hij maar liefst acht jaar zou vertoeven bij deze bende op regelmatige basis.
Volgens Jono Rotman was de ervaring met de bende een eye opener, velen kwamen uit arme gezinnen en moeilijke omstandigheden, het duwde hem met de neus op de feiten dat er veel sociale problemen waren in Nieuw-Zeeland. Meer en meer begon hij ook respect te krijgen voor de ruwheid van deze mensen die tevens puur was. Het wederzijds respect tussen hem en de bende heeft alvast een stel indrukwekkende foto’s opgebracht die even schrikwekkend als fascinerend zijn.
Foto’s: Jono Rotman.
Meer info: website.
