Clootie Wells een erfenis van een ver verleden. Soms zouden we vergeten dat West-Europa rijk is aan oude religies, sagen en legendes, soms lijkt het erop dat ze door mensen zijn vergeten. De waarheid is echter dat bepaalde tradities diep ingeworteld zijn in ons collectief geheugen.

De traditie om offers te geven aan bomen en zelfs waterbronnen gaat honderden jaren terug in de tijd, sterker nog het is fenomeen die globaal voorkomt op verschillende continenten en culturen. In Schotland, Ierland en Engeland is de geschiedenis doorweven van mythische gebruiken van de Kelten. Een perfect voorbeeld is een clootie well de Schotse benaming voor een bron omgeven door bomen waar offers van textiel werden gehangen aan de bomen, meestal met de hoop dat medicinale problemen zouden worden opgelost.

Meestal wordt het stuk textiel of zelfs een volledig kledingstuk in het heilige water van de bron gewassen en dan opgehangen aan een boomstronk met een bijhorende spreuk of gebed. Soms wordt het zieke lichaamsdeel gewassen in het water van de bron. De legende vertelt dat wanneer het kledingstuk met de tijd uit elkaar valt ook de ziekte geleidelijk verdwijnt. Zelfs vandaag nog zijn er nog natuurgelovigen die nog steeds hetzelfde ritueel uitvoeren in de bossen.

De legende is pre-Christendom en men geloofde in bosgeesten, watergeesten van de bronnen en natuurgeesten. Met het begin van het christendom werden de bronnen geassimileerd met Christelijke rituelen. In 1581 werd het geloof en de traditie plots ideaal onder het protestantisme. Het kon de mensen echter niet tegenhouden. Vandaag is het grote probleem dat mensen synthetische kledij of textiel achterlaten die uiteraard niet of zeer moeilijk kan ontbinden.

De beroemdste plaats is Munlochy, in Black Isle. Aan deze Schotse plaats werden magische krachten toegewezen. Clootie Wells is een herinnering dat lang voor het Christendom en andere gangbare religies, mensen in andere goden en zaken geloofden.