Alle leugens komen uit, de Brusselse auteur Misha Defonseca zal het geweten hebben. De vrouw is veroordeeld tot de terugbetaling van 27,6 miljoen euro aan de uitgever van haar zogenaamde Holocaust-memoires. De Brusselse vrouw heet in het echt Monica Ernestine Josephine De Wael.
In 1997 bracht Misha Defonseca samen met haar coauteur Vera Lee het boek: “Mischa: a Memoire of the Holocaust Years” uit. Het verhaal ging over een jong Joods meisje in Brussel. Het boek werd een bestseller werd verfilmd en vertaald in 18 verschillende talen.
De auteurs begonnen in 1998 een rechtszaak tegen de uitgeverij van het boek omdat deze zich zouden onttrokken hebben aan contractuele verplichtingen. De rechter gaf de auteurs gelijk en de uitgever moest hen 39,8 miljoen euro ophoesten. De uitgeverij verloor eveneens in hoger beroep.
De uitgeverij was laaiend kwaad en besloot na te gaan of het boek wel helemaal waar gebeurd was. Uit hun onderzoek bleek dat de vrouw zich schuldig had gemaakt aan valse naamdracht, helemaal niet Joods is, nooit werd opgepakt door de nazi’s, geen enkel concentratiekamp van dicht heeft gezien, maar in werkelijkheid een onbezorgde tijd had in een Brusselse school.
De leugenachtige auteur, die nu 76 is gaf het bedrog ondertussen toe. De rechtbank was haar deze keer minder gunstig gezind en veroordeelde haar tot de terugbetaling van 27,6 miljoen euro ten voordele van de uitgeverij.
Nu had ik even een déjavu: heb je wel eens gehoord van een zekere Yvonne van Hertum? Als je op het internet zoekt, word je echt niet goed! Ze hangt van leugens aan elkaar. Ze noemde zich jodin, hoewel haar moeder zeker geen jodin was (criterium volgens de joodse wet) en haar vader misschien ook niet.
Ze heeft ook op pedofielen gejaagd, maar maakte meer slachtoffers dan de pedofielen zelf. Wie waren dan die slachtoffers? Honderden onschuldige mannen die zonder enig bewijs door haar beschuldigd waren, en die soms zelfs bezoek kregen van een knokploeg.