Adolf Hitler – de controverse rond zijn dood blijft hardnekkig bestaan. De laatste weken worden we geconfronteerd met talloze nieuwe informatie over het Derde Rijk. Daar waar er documenten zijn waarvan de authenticiteit niet in twijfel worden getrokken, verschijnen er ook publicaties die enigszins de wenkbrauwen doen fronsen.
De Braziliaanse schrijfster Simoni Renee Guerreiro Dias schrijft in haar laatste boek “Hitler in Brazil – His Life and his Death”, dat de Reichsführer helemaal niet is omgekomen in 1945 in de Rijkskanselarij. Niets nieuws onder de zon ware het niet dat ze er vanuit gaat dat Adolf Hitler dankzij de medeplichtigheid van het Vaticaan is ontsnapt naar Zuid-Amerika en uiteindelijk zich heeft gevestigd in Brazilië. Volgens haar was de samenzwering compleet toen Adolf Hitler samenwoonde met een negroïde vriendin. De foto die als bewijs moet dienen is op zijn zachts gezegd nogal bedenkelijk.
Nog volgens haar boek stond Adolf Hitler in Brazilië bekend onder de naam Adolf Leipzig. Hij werd enkele malen ontmaskerd doch genoot van de bescherming van het Vaticaan en kon volgens haar ongestoord zijn gang gaan.
Uiteraard is er nu al veel hoongelach en scepticisme op de nogal extravagante beweringen. Dias gaat nu in het tegenoffensief en zegt DNA testen te laten uitvoeren met de hulp van een nog levende familielid van de Duitse leider. Ze zou dan eveneens een DNA test vragen op de resten van Adolf Leipzig.
Het is niet de eerste maal dat er wordt beweerd dat Adolf Hitler niet is omgekomen in 1945. In het boek: “Grey Wolf: The Escape of Adolf Hitler” geschreven door Gerrard Williams en Simon Dunstan vertrekt men van dezelfde hypothese. Hitler en Eva Braun zouden zijn gevlucht naar Patagonia. Ze zouden twee dochters hebben gekregen, volgens hun bronnen is Adolf Hitler daar overleden in 1962 op 73-jarige leeftijd.
De mogelijkheid dat Adolf Hitler is ontkomen uit Berlijn is volgens mij wel levensvatbaar. De hypothese van de Braziliaanse schrijfster lijkt op het eerst zicht pure sensatie. Adolf Hitler zou zeker zijn raciale principes niet opzij hebben gezet, ook niet om te overleven. Het samenwonen met een gekleurd iemand zou ingaan tegen alles waar hij voor stond. Bovendien is het ondenkbaar dat hij zou leven zonder minstens een handvol fanatieke vertrouwelingen.
Een boek om te lezen, maar waarschijnlijk om even vlug te vergeten, tenzij deze dame met spectaculaire tastbare bewijzen voor de dag komt.
Schitterende naar mijn idee fantasie waar je een boek over kunt schrijven!